To nadburmistrz(yni) kształtuje oblicze miasta i ma coś do powiedzenia nieomal w każdej sprawie, która dzieje się w Monachium. A zatem od sygnalizacji świetlnej, aż po skatepark, wszystko to ląduje na biurku nadburmistrza (-yni). I tak głowa miasta uzupełnia politykę miejską tematami, które są dla niego (-j) ważne. To może być polityka mieszkaniowa, sale prób lub tory deskorolkowe. Ponadto nadburmistrz(yni) kieruje radą miasta i jego administracją.

25 monachijskich komitetów dzielnicowych to nic innego niż „bezzębne tygrysy”. Są one charakterystyczną cechą Monachium. Łączą one bezpośrednio politykę Ratusza z mieszkańcami (-kami) dzielnic miasta. Komitet dzielnicowy może mieć coś do powiedzenia w sprawie np. zachowania drzew w dzielnicy lub budowy hali parkingowej dla rowerów. Dla obywateli (-ek) członkowie komitetów dzielnicowych są bezpośrednimi osobami kontaktowymi na miejscu. Dla rady miasta stanowią oni sieć ambasadorów (-ek). I oczywiście mieszkańcy (-ki) Monachium wybierają bezpośrednio swoje bezpośrednie osoby kontaktowe.

W monachijskim Ratuszu o wszystkim decyduje rada miasta (wraz z nadburmistrzem (-ynią)). Ponadto rada miasta reprezentuje obywatel(k)i w Ratuszu, kontrolując pracę administracji i nadburmistrza (-yni). Również rada miasta jest wybierana bezpośrednio przez mieszkańców (-ki) Monachium. A ponieważ w głosowaniu na radnych (-e) miejskich (-ie) nie obowiązuje pięcioprocentowy próg wyborczy, liczy się każdy głos – w najpełniejszym tego słowa znaczeniu.